By m.vasilakis

Εκπαιδευτικά προγράμματα ως “εμπειρίες συμμετοχής” για μαθητές/-τριες κι εκπαιδευτικούς

Ιδρύτρια και διαχειρίστρια της ΑΜΚΕ “Τέχνες στο μίξερ- παραστατικές τέχνες”
Κατερίνα Αδαμάρα – εκπαιδευτικός δημοτικής εκπαίδευσης, θεατροπαιδαγωγός Μ.Α.

Εργάζομαι ως εκπαιδευτικός δημοτικής εκπαίδευσης σε δημόσια σχολεία της Αττικής και της Κρήτης από το 2017. Οι σπουδές μου όμως σε μεταπτυχιακό επίπεδο στην Θεατροπαιδαγωγική με οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια να εργαστώ σε εταιρείες που εντάσσονται στις ΟΚοιΠ. Υλοποιώντας, ως εμψυχώτρια, προγράμματα σε σχολεία αναγνώρισα πολλά οφέλη για τους/τις συμμετέχοντες/-ουσες. Αρχικά, μέσα σε περιορισμένο χρόνο (συνήθως 90 λεπτά, δηλαδή δύο διδακτικές ώρες) έρχονται σε επαφή με μια θεματική από ανθρώπους που εξειδικεύονται σε αυτήν (περιβάλλον, τέχνη, κοινωνία και υγεία συνήθως), οι οποίες συχνά δεν αναπτύσσονται εκτενώς στα πλαίσια του σχολικού αναλυτικού προγράμματος. Ταυτόχρονα, το ζήτημα της σύντομης διάρκειας αποτελεί και μειονέκτημα καθώς η υλοποίηση ενός προγράμματος μία μόνο φορά δεν δίνει την δυνατότητα εμβάθυνσης και δημιουργίας σχέσεων μεταξύ των ομάδων. Παρ΄ όλα αυτά συχνά σε αυτές τις δράσεις οι μαθητές/-τριες αντιδρούν διαφορετικά απ΄ότι στο “τυπικό μάθημα” και συχνά βλέπεις να συμμετέχουν άτομα που συνήθως δεν τολμούν ή δεν το συνηθίζουν, καθώς τους δίνεται ένα διαφορετικό πλαίσιο. Έτσι ενισχύεται η ανάληψη πρωτοβουλιών και η ελεύθερη κριτική έκφραση.

Από το 2018 συν-ίδρυσα μια ΑΜΚΕ που αναλάμβανε – μεταξύ άλλων – και την υλοποίηση προγραμμάτων σε σχολεία τυπικής εκπαίδευσης. Από τον ρόλο της διοργανώτριας, ήρθα αντιμέτωπη με γραφειοκρατικά εμπόδια. Αρχικά για να γίνει ένα πρόγραμμα αποδεκτό από τον Σύλλογο Διδασκόντων απαιτείται άδεια από το ΙΕΠ του Υπουργείου Παιδείας. Σε διαφορετική περίπτωση αντιμετωπίζεται με δυσπιστία. Η διαδικασία αυτή είναι καθαρά τυπική και οι προθεσμίες υποβολής αυτών των αιτημάτων είναι την προηγούμενη σχολική χρονιά. Επιπλέον και ειδικά στην Αττική, λειτουργούν δίκτυα προώθησης προγραμμάτων μέσω συγκεκριμένων ατόμων, τα οποία “χωρίζουν” τα σχολεία μεταξύ τους κι επικοινωνούν μαζί τους προωθώντας τα αντίστοιχα προγράμματα. Εάν μια εταιρία στηρίζεται στις δικές τις δυνάμεις προώθησης, βρίσκεται σίγουρα σε δυσκολότερη θέση.

Προσπάθησα μέσω της ΑΜΚΕ που διαχειρίζομαι να βελτιώσω μειονεκτήματα που είχα εντοπίσει με την εργασιακή μου εμπειρία στις άλλες εταιρίες. Ένα στοίχημα ήταν πώς μέσα σε πολύ λίγο χρόνο θα καταφέρουμε την μεγαλύτερη δυνατή εμβάθυνση. Είχα δει ότι προγράμματα που στηρίζονταν απλά στην ενημέρωση με μορφή “διάλεξης” και δεν ενέπλεκαν τους/τις μαθητές/-τριες πρακτικά, παρέμεναν σε ένα επιφανειακό επίπεδο. Έτσι η “βιωματική προσέγγιση” για την ΑΜΚΕ μας είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες. Κάνοντας επέρχεται βαθύτερη αφομοίωση, ανατροφοδότηση και η εφαρμογή γίνεται ευκολότερη. Συνδυάζουμε συχνά κοινωνικά θέματα με τις παραστατικές τέχνες και δημιουργούμε εμπειρίες συμμετοχής και προβληματισμού.

Από την αρχή της ένταξής μου στο διδακτικό δυναμικό του εκάστοτε σχολείου προωθούσα την υλοποίηση εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών δράσεων από ΟΚοιΠ μέσα στο σχολείο. Συχνά ο Σύλλογος Διδασκόντων δεν συμφωνούσε με αυτό καθώς το αντιμετώπιζε ως “χάσιμο διδακτικών ωρών”. Δεν ήταν λίγες οι φορές που κριτήριο επιλογής αποτελούσε το εάν η συμμετοχή των εκπαιδευτικών κρίνεται υποχρεωτική ή όχι. Προτιμητέα ήταν τα προγράμματα, στα οποία η συμμετοχή των εκπαιδευτικών ήταν προαιρετική κι άρα η ώρα εκείνη μπορούσε να αξιοποιηθεί είτε για διόρθωση, προετοιμασία μαθήματος ή ξεκούραση. Το ζήτημα της συμμετοχής που ανέφερα παραπάνω αφορά και τους εκπαιδευτικούς. Η δική τους συμμετοχή θα μπορούσε να λειτουργήσει “επιμορφωτικά” και να τους δώσει εναύσματα και αφορμές να το συνεχίσουν, επεκτείνουν, εξελίξουν στην συνέχεια μέσα στις τάξεις τους.

Στην επαρχία (Κρήτη), λίγα είναι τα σχολεία που συνεργάζονται με ΟΚοιΠ. Προσωπικά έτυχε μόνο μία φορά σε τρεις σχολικές χρονιές να πάρει μέρος το σχολείο σε κάποια τέτοια δράση.

Μιλώντας είτε ως εκπαιδευτικός, είτε ως σχεδιάστρια προγραμμάτων, είτε ως διαχειρίστρια ΑΜΚΕ, είτε ως εμψυχώτρια κρίνω αναγκαία την συνεργασία των ΟΚοιΠ με την τυπική εκπαίδευση σε θέματα ισότητας (φύλων), διακρίσεων, σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, υγείας, βίας/bullying και κλιματικής αλλαγής.

By m.vasilakis

Η εμπειρία της Ενωσης Γονέων Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης Δήμου Χαλκηδόνος

Βαλσαμάκη-Γαλάνη Στέλλα
Πρόεδρος Ένωσης Γονέων Δήμου Χαλκηδόνος

Η ενασχόληση μου μέσα από την Ένωση Γονέων Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης Δήμου Χαλκηδόνος, μου έχει δώσει την δυνατότητα μαζί με τους συνεργάτες μου να αναπτύξουμε, να σχεδιάσουμε αλλά και να υλοποιήσουμε καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα με αντίκτυπο όχι μόνο στην σχολική μας κοινότητα αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της Β. Ελλάδος. Η ενεργή συμμετοχή μας ως γονείς αλλά και ως κοινωνία των πολιτών έχει σημαντικά οφέλη στους ωφελούμενους και συγκεκριμένα στους μαθητές /τριες, εκπαιδευτικούς, γονείς, τοπική κοινωνία.

Συγκεκριμένα:
1. Άνοιγμα σε συνεργασίες και διεύρυνση πνεύματος
2.Γνωριμία με νέες τεχνολογίες και ψηφιακή αναβάθμιση
3.Εθελοντισμός και καλλιέργεια δεξιοτήτων
4.Σχεδιασμός και συμμετοχικότητα
5.Ενθουσιασμός και καινοτομία
6.Υπεθυνότητα και εξωστρέφεια

Συγκεκριμένη δράση σε ένα σχολείο δεν μπορώ να πω ότι έχω ξεχωρίσει γιατί όλα τα σχολεία κάνουν αξιόλογη δουλεία. Όμως αυτό που ξεχώρισε και ένα μεγάλη αίσθηση όταν σαν Ένωση Γονέων Δήμου Χαλκηδόνος σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε σε συνεργασία με το ΕΚΕΤΑ και το Ίδρυμα Ευγενίδη, την ΖΩΗΒΟΤ το πρώτο ελληνικό ρομπότ και επισκεφθήκαμε δημοτικά σχολεία της Β.Ελλάδος. Αυτό μπορώ να σας πώ με βεβαιότητα ότι ήταν το πιο εντυπωσιακό Project μας, που αγκαλιάστηκε από τα παιδιά ,τους εκπαιδευτικούς, Συλλόγους Γονέων & Κηδεμόνων πανελλαδικά, έχοντας πολύ μεγάλη απήχηση. Η πρόκληση αυτή ήταν η μεγαλύτερη διότι το επίπεδο «ψηφιακής ωριμότητας» της χώρας μας υστερεί σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Δημιουργήσαμε το EMS /Βελτιώνω το σχολείο μου, μια καινοτόμα εφαρμογή που πρώτη φορά που υλοποιείται κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Φιλοδοξούμε να αποτελέσει το εφαλτήριο της ψηφιακής αναβάθμισης και εξέλιξης των σχολικών κοινοτήτων προς μια σύγχρονη εποχή με νέες τεχνολογίες. Αφού, λοιπόν, αφουγκραστήκαμε και συζητήσαμε για τις αγωνίες των γονέων, δουλέψαμε επί μήνες αθόρυβα, συντεταγμένα, συγκροτημένα, αλλά και συνάμα ουσιαστικά, ώστε να υλοποιήσουμε το ψηφιακό project, για να εφαρμόσουμε καινοτόμες λύσεις αλλά και αναβαθμίσεις στις σχολικές κοινότητες όλης της χώρας. Μια εφαρμογή, μέσα από την οποία θα μπορεί πλέον ο κάθε γονέας/σύλλογος γονέων να ενημερώνει άμεσα για τυχόν προβλήματα που εντοπίζονται στις σχολικές δομές/κοινότητες είτε μέσα είτε γύρω από το κάθε σχολείο. Τιμητικό για εμάς το τηλεφώνημα από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Σακελλαροπούλου, η οποία ούτως η άλλως ασχολείται και στηρίζει πάντα καινοτόμες δράσεις, αλλά και της υπουργού παιδείας, Νίκης Κεραμέως.

Οι εκπαιδευτικοί σήμερα έχουν αλλάξει την νοοτροπία τους. Έχουν ξεφύγει από τα στεγανά του παρελθόντος. Πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν την ψηφιακή εποχή και σε αυτό μας βρίσκουν και θα μας βρίσκουν αρωγούς .

Οι δράσεις μας έχουν ως κίνητρο, μέσα από την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία σε δραστηριότητες που αφορούν αυθεντικά προβλήματα να έχουν ενδιαφέρον για τους εμπλεκόμενους. Πιστεύουμε ότι είναι η διερεύνηση της ανάπτυξης κινήτρων στις μαθήτριες /τες και μέσα από την αξιοποίηση των ποικιλόμορφων δράσεων μπορούν να να ανοίξουν νέοι ορίζοντες, νέες προκλήσεις. Οι μαθητές /τριες μπορούν να οραματιστούν, να αισθανθούν, να ανακαλύψουν την ευρηματικότητα.

Πιστεύοντας ακράδαντα, ότι ο ψηφιακή εποχή πρέπει να ενσωματωθεί στα σχολεία με όποια μέσα μπορούμε όλοι να βοηθήσουμε, ώστε να φύγουμε από τον ψηφιακό αναλφαβητισμό. Είναι κάτι που διψάει η σχολική κοινότητα.
Οι σχέσεις μεταξύ τυπικής εκπαίδευσης και Οργανωμένης Κοινωνίας πολιτών είναι ακόμη στα σπάραγμα Χρειάζεται μεθοδική δουλεία για να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης. Προσωπικά είμαι υπέρ αυτών των συμπράξεων γιατί μόνο οφέλη μπορεί να έχει η κοινωνία. Εμείς το πετύχαμε αυτό στην περιοχή μας μέσα από σοβαρή και ουσιαστική δουλεία ,μέσα από συνεργασίες που αναπτύξαμε.
Αγκαλιάστηκαν και συνεχίζουν αγκαλιάζονται οι ιδέες μας από όλους τους συνεργάτες μας -παλιούς και νέους-χτίζοντας μια νέα κοινωνία ανοιχτή στις προκλήσεις και τους ευχαριστούμε για αυτό.

Να ευχαριστήσω φυσικά και το HIGGS και όλη την ομάδα, που μας αγκάλιασε και μας καθοδηγεί σε όλα μας τα βήματα.

By m.vasilakis

Κοινωνία των Πολιτών και τυπική εκπαίδευση: μια ευεργετική και φυσική σύμπραξη

Σεβαστή-Σοφία Ανθοπούλου

Εμπειρογνώμων της Εκπαίδευσης και της Διοίκησης Μη Κερδοσκοπικών Οργανισμών, Executive Coach, Γενική Διευθύντρια Ιδρύματος Λαμπράκη

Η εκπαίδευση και η μάθηση νοηματοδοτούνται όταν συνδέονται με τη ζωή, δηλαδή με την καθημερινότητα και τα ενδιαφέροντα εκείνων που βρίσκονται σε θέση «μαθητή/μαθήτριας», αλλά και με το περιβάλλον -το στενό και το παγκόσμιο- μέσα στο οποίο εκείνοι/ες ζουν. Η σύνδεση της εκπαίδευσης με την κοινωνία αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις για έγκυρη, αποτελεσματική, βιώσιμη, αλλά και ευχάριστη μάθηση. Οι δραστηριοποιούμενες/οι στην Κοινωνία των Πολιτών (ΚτΠ) πολίτες και οργανώσεις, οι οποίες/οι εργάζονται για τη δημιουργία θετικής κοινωνικής αλλαγής και για την αντιμετώπιση τοπικών, εθνικών ή και παγκόσμιων προκλήσεων,αποτελούν πολύτιμο εκπαιδευτικό πόρο. Είναι σε θέση να προσφέρουν τροφοδότηση τόσο σε επίπεδο γνωστικό και ανάπτυξης δεξιοτήτων όσο και σε επίπεδο κοινωνικο-πολιτικό. Εκείνο που χρειάζεται προκειμένου να αξιοποιηθεί η εκπαιδευτική δυναμική της ΚτΠ είναι α) να υφίστανται στην τυπική εκπαίδευση χώρος και μηχανισμός δημιουργικής υποδοχής της συμβολής της και β) να πλαισιώνεται η εκάστοτε προερχόμενη από την ΚτΠ πρόταση παιδαγωγικά και με βάση τις σύγχρονες αρχές μάθησης και διδακτικής, ώστε να εντάσσεται γόνιμα στο προοριζόμενο εκπαιδευτικό πλαίσιο.

Το ελληνικό σύστημα τόσο της σχολικής όσο και της μεταδευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσηςείναι προσανατολισμένο σε γνωστικά αποτελέσματα και ως κεντρικά κυρίως διοικούμενο, δεν προσφέρει σε διδασκόμενους/ες και διδάσκοντες/ουσες τη δυνατότητα να προσεγγίζουν σε επαρκή βαθμό κοινωνικά θέματα σαν αυτά που συνήθως πραγματεύονται οι οργανώσεις και φορείς της ΚτΠ. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι συνεργασίες μεταξύ της σχολικής εκπαίδευσης και των οργανώσεων της ΚτΠ, καθώς ο θεσμός των εργαστηρίων δεξιοτήτων συνοδεύτηκε από πρόσκληση του Υπουργείου Παιδείας προς φορείς και οργανώσεις, να καταθέσουν τις προτάσεις τους προς έγκριση. Τα εργαστήρια δεξιοτήτων δίνουν τη δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς να εισηγηθούν στα παιδιά διάφορες θεματικές της επιλογής τους εντός του κανονικού ωρολογίου προγράμματος. Έγκειται στις οργανώσεις της ΚτΠ να δημιουργήσουν άρτιο, έγκυρο και ελκυστικό περιεχόμενο, εντάξιμο στην ελληνική σχολική πρακτική, ώστε να αξιοποιηθεί από την τυπική εκπαίδευση η δυναμική και η τεχνογνωσία τους. Ούτε το πλαίσιο ένταξης των θεματικών που εισηγείται η ΚτΠ είναι ιδανικό ούτε ο μηχανισμός αξιολόγησης των προτάσεων από το Υπουργείο. Όμως σαφώς υπάρχει πεδίο συνεργασίας.

Στο Ίδρυμα Λαμπράκη αξιοποιούμε αυτό το πεδίο σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κεντρικός άξονας του κοινωφελούς μας έργου είναι η πίστη μας στη διαμορφωτική ισχύ της εκπαίδευσης ως μοχλού προόδου της χώρας και κοινωνικής αλλαγής. Αναπτύσσουμε προγράμματα και δράσειςεκπαίδευσης, μάθησης και ενδυνάμωσης που συμβάλλουν στην αναβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου και των μαθησιακών και αναπτυξιακών ευκαιριών για συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, αλλά και για τον γενικό πληθυσμό της Ελλάδας, ανεξαρτήτως ηλικίας ή άλλων χαρακτηριστικών. Το ίδρυμά μας συνεργάζεται διαχρονικά με το Υπουργείο Παιδείας, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του μέχρι και σήμερα. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι το ίδρυμα Λαμπράκη αποτελεί κατ΄ εξοχήν παράδειγμα συνεργασίας ενός οργανισμού της ΚτΠ με την τυπική εκπαίδευση, αφού επί 32 χρόνια η πολιτεία αξιοποιεί τους πόρους που το ίδρυμα Λαμπράκη θέτει -πάντα δωρεάν- στη διάθεσή της. Πρόκειται για περιεχόμενο (δοσμένο το ‘90 σε βιντεοκασέτες, CD και έντυπες εκδόσεις και αργότερα με πιο σύγχρονα μέσα, ψηφιακό υλικό, πλατφόρμες κ.λπ.), για τεχνογνωσία (στην επιστήμη της εκπαίδευσης, στην εκπαιδευτική πρακτική, αλλά και στην εκπαιδευτική πολιτική) και για ανθρώπινους πόρους (επιμορφωμένο προσωπικό της δημόσιας κυρίως, αλλά και της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κοινότητες μάθησης, δίκτυα εκπαιδευτικών, σχολείων και μαθητών κ.ά.).

Σήμερα έχουν ενταχθεί τα εξής 4 προγράμματα του ιδρύματός μας στο ωρολόγιο σχολικό πρόγραμμα ως κατ΄ επιλογήν εργαστήρια:
• «Νοιάζομαι και Δρω»: Καλλιέργεια του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης
• «Ενεργώ ως Πολίτης»
• «Έλα στη θέση μου!»: Στερεότυπα και ανισότητες φύλου
• «Επιδημίες: μια διαχρονική απειλή, μια πρόκληση για το μέλλον».
Για την ερχόμενη χρονιά ετοιμάζουμε ακόμα δύο.

Όμως ανεξάρτητα και από τα εργαστήρια -και πριν από την ίδρυσή τους- υπήρχε πάντα τρόπος να συνεργάζεται η ΚτΠ με το Υπουργείο. Για παράδειγμα, το 2007 η Μορφωτική Πρωτοβουλία (σύμπραξη οκτώ των Κοινωφελών Ιδρυμάτων) εισήγαγε τις εσχάρες αξιολόγησης στα σχολεία που συμμετείχαν στο Δίκτυο Σχολικής Καινοτομίας (ΔΣΚ), οι οποίες μέσα στα επόμενα 4 χρόνια ενσωματώθηκαν στα αναλυτικά προγράμματα των σχολικών αντικειμένων. Τον ίδιο καιρό η Μορφωτική Πρωτοβουλία εισήγαγε στα σχολεία του ΔΣΚ το πλαίσιο ανάπτυξης της σχολικής μονάδας, το οποίο περιλάμβανε αυτοαξιολόγηση. Στοιχεία της μεθοδολογίας αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας υιοθετήθηκανμετά από 3 χρόνια από το Υπουργείο Παιδείας.

Το 2015 μέσω του προγράμματος «Νοιάζομαι και Δρω» που ανέπτυξε το Ίδρυμα Λαμπράκησε συνεργασία με τον Δεσμό, εισηγηθήκαμε το εκτεταμένο άνοιγμα του σχολείου στην κοινωνία, αφού ενσωμάτωσε στη σχολική ρουτίνα τη συνεργασία σχολείου-εταίρων (ΜΚΟ, επιχειρήσεων, τοπικών αρχών, επιστημονικών, πολιτιστικών , αθλητικών ή άλλων φορέων κ.λπ.). Για να επιτευχθεί αυτό, το Ίδρυμα Λαμπράκη δούλεψε τόσο με τα σχολεία όσο και με τους φορείς για να γεφυρώσει τις δράσεις τους. Σε συνέχεια της εξοικείωσης του σχολείου με τους φορείς αυτούς, το Υπουργείο Παιδείας εξέδωσε πρόσκληση προς τους φορείς για την ένταξη των εκπαιδευτικών τους προγραμμάτων στα εργαστήρια δεξιοτήτων κατόπιν σχετικής αξιολόγησης.

Το 2021 στο πλαίσιο του προγράμματος «Ενεργώ ως Πολίτης» το Ίδρυμα Λαμπράκη άνοιξε στο σχολείο τον διάλογο για γόνιμες μορφές δημόσιας τοποθέτησης ή/και πάλης, μιλώντας στην τάξη για θέματα ταμπού, όπως είναι η κατάληψη, η τρομοκρατία, η νομιμότητα κ.ά.

Κάθε χρόνο, από το 2018 ως το 2021 που πραγματοποιείτο στην Ελλάδα το Singularity University Greece Summit, το Ίδρυμα Λαμπράκη μεσολαβούσε για την δωρεάν διαδικτυακή πρόσβαση μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών και νέων ερευνητών στην καινοτόμο αυτή εκδήλωση.

Ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των εκπαιδευτικών και στελεχών της εκπαίδευσης που αξιοποιεί το Υπουργείο σε θέσεις επιμορφωτών/τριών ή σε επιτελικούς και συμβουλευτικούς ρόλους έχουν επιμορφωθεί και πιστοποιηθεί σε συγκεκριμένες θεματικές από το ίδρυμά μας. Με αυτό εννοώ ότι πέρα από τις επίσημες μορφές που μπορεί να έχει μια συνεργασία, είναι η ίδια η κοινωφελής φύση της ΚτΠ και η αποστολή των φορέων της που την καθιστούν πολύτιμη συνεργάτιδα της πολιτείας, ακόμα και σε περιπτώσεις που η συνεργασία αυτή δεν είναι άμεσα ορατή.

Είναι πολλά ακόμα τα παραδείγματα του πώς η ΚτΠ μπορεί να συνεργάζεται με την τυπική εκπαίδευση και η σχολική μας εκπαίδευση είναι τελικά πιο ανοικτή από ό,τι δείχνει. Εκείνο που πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου είναι ότι και η εκπαίδευση αποτελεί διακριτό επιστημονικό τομέα και για να γίνεται σωστά θέλει τρόπο. Νομίζω ότι γενικά ακολουθούμε μια πορεία προόδου όσον αφορά στη συνεργασία ΚτΠ και τυπικής εκπαίδευσης. Ήδη υπάρχουν γύρω μας λαμπρά παραδείγματα και στο μέλλον θα δούμε ακόμα περισσότερα.

By m.vasilakis

Συνεργασία Σχολείων – Κοινωνικών Οργανώσεων. Οφέλη και εμπειρίες

Κλεάνθης Βουλαλάς
Διευθυντής του 132ου Δημοτικού σχολείου Αθηνών

Το σχολείο μας βρίσκεται στο σχολικό συγκρότημα της Γκράβας, στα Πατήσια, και ο πληθυσμός του αποτελείται κυρίως από μετανάστες (75%) με ένα σημαντικό αριθμό προσφύγων τα τελευταία χρόνια. Πολλοί γονείς του σχολείου μας, μετανάστες και Έλληνες, αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά, κοινωνικά και προσωπικά προβλήματα που οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο στη διάρκεια της πανδημίας.

Για να αντιμετωπίσουμε τα σύνθετα αυτά προβλήματα που αποτυπώνονται στην καθημερινότητα του σχολείου, και με δεδομένη την έλλειψη επαρκών δημόσιων δομών και ειδικών (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί κ.ά.) στα σχολεία, αναζητήσαμε από νωρίς συνεργασία με διάφορες οργανώσεις και δομές στήριξης και αλληλεγγύης με σκοπό να ενισχυθούν όχι μόνο οι οικογένειες και οι μαθητές μας , αλλά και εμείς οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί πάνω στα ζητήματα που μας απασχολούσαν και αντιλαμβανόμαστε ότι χρειαζόμαστε εξωτερική βοήθεια και νέα εργαλεία.

Η πρώτη σημαντική συνεργασία του σχολείου, πριν από είκοσι χρόνια ήταν με το ΚΕΘΕΑ, πάνω σε ένα πρόγραμμα ψυχικής υγείας, για την ενίσχυση των προσωπικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των μαθητών, για το οποίο κάναμε βιωματική και μακρά εκπαίδευση και μας πρόσφερε ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τη διαχείριση των σχέσεων και συγκρούσεων των μαθητών/τριών μας. Μακροχρόνια συνεργασία είχαμε επίσης με τα Παιδικά Χωριά SOS και τη Βαβέλ για συμβουλευτική των εκπαιδευτικών πάνω σε ζητήματα ψυχικής υγείας και μαθησιακών προβλημάτων των μαθητών/τριών, για απευθείας υποστήριξη συγκεκριμένων παιδιών και οικογενειών από ειδικούς (γνωματεύσεις, θεραπείες), ακόμη και για κοινές δράσεις μέσα στο σχολείο κυρίως με μετανάστες γονείς. Αξίζει να αναφερθεί ότι με τα Παιδικά Χωριά SOS είχαμε καθιερώσει επί τέσσερα χρόνια να κάνουμε συναντήσεις κάθε μήνα οι εκπαιδευτικοί του σχολείου με παιδοψυχίατρο και κοινωνικό λειτουργό για να συζητάμε συγκεκριμένες περιπτώσεις παιδιών/οικογενειών που μας απασχολούσαν.

Έχουμε συνεργαστεί και με άλλες δομές που παρέχουν υποστήριξη σε παιδιά και οικογένειες, όπως η Άρσις, το Ένα παιδί ένας κόσμος, η Μετάδραση, που μας προσφέρει πολύ χρήσιμες υπηρεσίες διερμηνείας, και τελευταία συμμετέχουμε σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα που στηρίζεται από διάφορους φορείς, την Πρωτοβουλία για την Ψυχική Υγεία παιδιών και εφήβων, που φιλοδοξεί να αναπτύξει εργαλεία για εκπαιδευτικούς και γονείς για την καλύτερη αναγνώριση και αντιμετώπιση προβλημάτων ψυχικής υγείας.

Μία άλλη κατηγορία ΜΚΟ με τις οποίες έχουμε συνεργαστεί είναι αυτές που προσφέρουν στέγαση σε οικογένειες προσφύγων και μας φέρνουν τα παιδιά τους για εγγραφή στο σχολείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται μια μεγάλη και μακροχρόνια προσπάθεια για την επιτυχή ένταξη αυτών των παιδιών στο σχολείο, με δεδομένο το μαθησιακό και γλωσσικό έλλειμμα, αλλά λείπει το απαραίτητο και σταθερό προσωπικό από πλευράς δομών που θα εξασφαλίσει την επικοινωνία του σχολείου με την οικογένεια, καθώς και τη βοήθεια για τη σταθερή παρακολούθηση του σχολείου. Δυστυχώς οι προσπάθειές μας με τους πρόσφυγες καταλήγουν συνήθως σε ματαίωση, καθώς μετά από ένα-ενάμιση χρόνο αυτά τα παιδιά εξαφανίζονται από το σχολείο και οι δομές στέγασης μας στέλνουν μόνο μια τυπικήειδοποίηση ότι πλέον δεν φιλοξενούν αυτές τις οικογένειες χωρίς να μπορούν να μας δώσουν κανένα στοιχείο επικοινωνίας.

Καταλήγοντας, με βάση την εμπειρία μας, μπορούμε να πούμε ότι τα σχολεία, ιδιαίτερα αυτά με ευάλωτες οικογένειες, μπορούν να ωφεληθούν πολλαπλά από τη συνεργασία με κοινωνικές οργανώσεις εφόσον βέβαια μπορούν να ξεκαθαρίζουν τις ανάγκες τους και τα οφέλη από κάθε συνεργασία. Σημαντικοί τομείς στους οποίους μπορεί να αναπτυχθεί συνεργασία είναι η ενίσχυση εκπαιδευτικών, παιδιών και οικογενειών σε ζητήματα ψυχικής υγείας, μαθησιακών δυσκολιών και κάλυψης άλλων βασικών αναγκών που επηρεάζουν τη φοίτηση των παιδιών, κυρίως για ευάλωτες οικογένειες και μετανάστες-πρόσφυγες (στέγαση, υλική βοήθεια, πρόσβαση σε υπηρεσίες, διερμηνεία). Προβλήματα από την άλλη που έχουν αναδειχθεί σε συνεργασίες με κοινωνικές οργανώσεις είναι συνήθως η έλλειψη επικοινωνίας με το σχολείο όταν ασχολούνται με παιδιά και τις οικογένειές τους (στέγαση, γνωματεύσεις, θεραπείες), η απουσία σταθερών προσώπων αναφοράς επειδή το προσωπικό αλλάζει συχνά και η έλλειψη συνέχειας σε πολλές δράσεις λόγω περιορισμένων πόρων.

By m.vasilakis

Όταν το Μουσείο ταξιδεύει στο Σχολείο

Κατερίνα Ρογκάκου
Ιστορικός, Παιδαγωγός Πολιτισμού, Ερμηνεύτρια
Παιδαγωγικό Κέντρο – Ελληνικό Παιδικό Μουσείο

Προγράμματα προσέγγισης του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου σε δομές τυπικής εκπαίδευσης

Στο πλαίσιο των δράσεων προσέγγισης του Ελληνικού Παιδικού Μουσείου δόθηκε η ευκαιρία να σχεδιάσω και να υλοποιήσω εκπαιδευτικές δράσεις τόσο στην πρωτοβάθμια όσο και στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το μεγαλύτερο μέρος της εμπειρίας μου έγκειται στη δευτεροβάθμια, όπου με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Είναι Αυτό Τέχνη;», σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Οργανισμού ΝΕΟΝ, επισκεπτόμασταν σχεδόν καθημερινά για 8 και πλέον χρόνια σχολεία της Αττικής, υλοποιώντας την εν λόγω εκπαιδευτική δράση σε μαθητές και μαθήτριες της Γ΄ Γυμνασίου, με τη θεματική της Σύγχρονης Τέχνης, ανακαλύπτοντας το έργο καλλιτεχνών όπως ο Marcel Duchamp, ο Andy Warhol, η Marina Abramovich, η Louise Bourgeoise, ο William Kentridge, ο Gerhard Richter, ο Martin Kippenberger, ο Γιάννης Κουνέλλης. Εκτός αυτού, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Ed.G.E. αναφορικά με την Ισότητα των Φύλων επίσης επισκεφτήκαμε Γυμνάσια υλοποιώντας ανάλογες θεματικές δράσεις, οι οποίες ως επιστέγασμα είχαν τη δημιουργία μίας έκθεσης με έργα τέχνης που είχαν δημιουργήσει τα παιδιά και με τον τίτλο «Ένα Μουσείο για την Ισότητα των Φύλων», η οποία έλαβε χώρα στο Παιδικό Μουσείο της Αθήνας.

Σε όλα τα παραπάνω, τα παιδιά μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία μπήκαν σε μία ενεργό συνθήκη ανακάλυψης, σκέψης, προβληματισμού, οραματισμού, καλλιέργειας της φαντασίας και ταυτόχρονα στο μονοπάτι για τη σταδιακή ανακάλυψη και διαμόρφωση του εαυτού τους, ως ενός (εν δυνάμει) ενεργού πολίτη – ενός σκεπτόμενου πολίτη -δημιουργού.

Τα προγράμματα προσέγγισης των μουσείων επιτελούν ένα σπουδαίο έργο. Φέρνουν τον πολιτισμό κυριολεκτικά στην πόρτα του σχολείου. Τέτοιου είδους δράσεις αναπτύσσουν τον διάλογο μεταξύ σχολείου-μουσείου, κάνοντας τον πολιτισμό προσβάσιμο σε όλες και όλους, ξεπερνώντας σκοπέλους οικονομικούς, εξαλείφοντας αποστάσεις αλλά και τυχόν προκαταλήψεις. Παράλληλα όταν το μουσείο ταξιδεύει στο σχολείο δημιουργούνται ευκαιρίες ώστε να διαφανούν νέες δυναμικές μέσα στην τάξη, τα παιδιά εξοικειώνονται με πρωτοπόρες θεματικές και μεθόδους και διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις και οι αφορμές ώστε να έρθουν άμεσα σε επαφή με τον πολιτισμό, να συνδεθούν ως ομάδα αλλά και να έρθουν πιο κοντά με τον εαυτό τους, εξελίσσοντας και αναπτύσσοντας όλο τους το δυναμικό.

Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο, από την ίδρυσή του το 1987 υποστήριξε δράσεις προσέγγισης, σχεδιάζοντας και εφαρμόζοντας εκπαιδευτικά προγράμματα σε νοσοκομεία, βιβλιοθήκες, άλλα μουσεία, σχολεία, φυλακές. Επίσης για 2 χρόνια, 2013-2014, το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο ταξίδεψε με το «Κινητό Μουσείο» σε 30 προορισμούς σε όλη την Ελλάδα, από το Διδυμότειχο ως την Κρήτη και από τη Χίο ως τα Γιάννενα. Πρόκειται για ένα καινοτόμο πρόγραμμα μουσειακής εκπαίδευσης, όπου το μουσείο, με τη μορφή ενός πραγματικού κινητού οχήματος μεταφέρει τη φιλοσοφία και το εκπαιδευτικό του έργο, δίνοντας την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά να έχουν πρόσβαση στις συλλογές, τα εκθέματα και τα εκπαιδευτικά του προγράμματα. Η εν λόγω δράση στηρίχθηκε σε συνεργασίες με άτομα και φορείς σε όλη την Ελλάδα και πραγματοποιήθηκε με την ευγενική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Κάθε φορά που μία δράση πηγαίνει καλά είναι μία ξεχωριστή δράση. Το γεγονός ότι με τα παιδιά του κάθε σχολείου, του κάθε τμήματος υπάρχει μία ενεργός και αμφίδρομη ανταλλαγή σκέψεων, δράσεων, πρωτοβουλιών, συν-δημουργία, μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε μία κοινή εμπειρία την οποία μοιραζόμαστε, και μας κάνει στο τέλος να έχουμε πρωτότυπες μνήμες και κοινές διηγήσεις.
Θυμάμαι ένα παιδί να λέει «Πώς να το πω… σήμερα αισθάνθηκα ότι… εμπνεύστηκα» και μία άλλη περίπτωση «Σήμερα ήρθε το μουσείο στο σχολείο και μας δόθηκε η ευκαιρία να πούμε πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα λέγαμε ποτέ».
Κάτι που με εκπλήσσει ωστόσο κάθε φορά, είναι αυτή η απεριόριστη φαντασία τους, η δημιουργικότητα χωρίς τέλος.

Στο πλαίσιο της τεκμηρίωσης των δράσεων συστηματικά καταγράφαμε ορισμένες φράσεις που αυθόρμητα διατύπωναν τα παιδιά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία ανθολόγηση– σχεδόν αποφθεγματικών φράσεων. Παραθέτω λίγες από αυτές που αφορούν στην τέχνη: Για κάθε μία από τις παρακάτω υπάρχουν πίσω σύντομες ιστορίες:
«Η Τέχνη σού δίνει ταυτότητα, είναι στοιχείο πολιτισμού, είναι ξέσπασμα»
«Όλοι μπορούμε να δημιουργήσουμε, παρά τις δύσκολες καταστάσεις»
«Όσο η ζωή σού δίνει ερεθίσματα τόσο θα προχωράς και δεν θα τα παρατάς. Και η Τέχνη δίνει ερεθίσματα στη ζωή».
«Η Τέχνη όπως και η γνώση ανοίγει και φωτίζει το μυαλό»
«Ένα κατάλαβα: Δεν πρέπει να φυλακίζουμε τη σκέψη μας»
«Η Τέχνη είναι απεριόριστη γιατί η φαντασία είναι απεριόριστη»
«Η Τέχνη τελικά είναι για όλους»
«Η αλλαγή… είμαστε εμείς»

Είναι σημαντικό να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για δράσεις που αφορμώνται και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής της καθημερινότητας και ταυτόχρονα να μπορούν να συνδέουν το ατομικό με το συλλογικό. Δράσεις και θεματικές που δημιουργούν ευκαιρίες για να συνδέονται τα μέλη μίας κοινότητας, δράσεις που θα έχουν τη δυναμική να μας ευαισθητοποιήσουν, να μας ενεργοποιήσουν, να μας συν-κινήσουν.

Θεματικές όπως η Ισότητα και Ισότιμη συμπεριφορά (equity) των ανθρώπων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η διαφύλαξη της ειρήνης, δράσεις για την ενίσχυση των διαγενεακών σχέσεων, την καλλιέργεια του «γνώθι σ’ αυτόν», την προστασία του κλίματος, της χλωρίδας και πανίδας. Και – βεβαίως – αξιοποιώντας ως εργαλείο τις Τέχνες, την Επιστήμη και το Παιχνίδι, που οι δενδρίτες τους μπορούν να ακουμπήσουν σε όλες τις παραπάνω θεματικές καθώς και πολλές ακόμα.
Οι μέθοδοι έχουν επίσης σημασία. Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο από την ίδρυσή του -και εξ ορισμού- πιστεύει στην παιδαγωγική αξία των μουσείων και πρωτοπορεί, αξιοποιώντας καινοτόμες εκπαιδευτικές μεθόδους, με σταθερό γνώμονα τη βιωματική μάθηση, τη μάθηση που έχει την απαρχή της στην ενεργό συμμετοχή, την αξιοποίηση των μουσειακών συλλογών και αυθεντικών αντικειμένων, την έρευνα -και βεβαίως, το παιχνίδι. Κι επειδή ο τίτλος καμιά φορά μπορεί να μας προσανατολίσει, το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο είναι ένας οργανισμός που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως, παιδιά από μηνών έως 12 ετών, αλλά απευθύνεται και σε εφήβους, σε ενήλικες, σε οικογένειες, σε άτομα άνω των 65 ετών, και ευρύτερα, σε όποιον/α πρωτομαθαίνει.

Εκεί εγκυμονείται όλη η αλλαγή που οραματιζόμαστε – στην υπερ-αξία της Παιδείας. Εκεί βρίσκονται όλοι οι εν δυνάμει μηχανισμοί που διαμορφώνουν τον ορίζοντα των προσδοκιών μας. Είναι σημαντικό να αγκαλιάσουμε αυτή τη σχέση να επενδυθεί ενέργεια και οι απαραίτητοι πόροι, διότι μέσα από αυτές τις συνέργειες, μπορούμε να έχουμε ουσιαστικά αποτελέσματα και να δούμε τις επιθυμητές κοινωνικές αλλαγές στο μέλλον.

Θα έφερνε μεγάλη και ουσιαστική αλλαγή, πιστεύω, αν υπήρχε σε αυτές τις δράσεις περισσότερη συστηματικότητα – δηλαδή μη σποραδικότητα καθώς και η απαραίτητη επένδυση πόρων με πρωτοπόρες συμπράξεις μεταξύ φορέων. Παράλληλα, όπως το καθετί, ξεκινά από τους κατάλληλους ανθρώπους και ομάδες που θα έχουν γνώση, διεπιστημονικότητα, όραμα, και με επαγγελματισμό και ευαισθησία θα προχωρήσουν τόσο τα παιδιά όσο και τους εαυτούς τους ένα βήμα μπροστά, βαδίζοντας εγγύτερα προς την εκπλήρωση της ετυμολογίας της λέξης που μας ορίζει, ως όντα που άνω θρώσκουν.

*Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο είναι μη κερδοσκοπικό σωματείο, κοινωφελούς χαρακτήρα. Ιδρύθηκε το 1987 στην Αθήνα, με σκοπό να βοηθήσει τα παιδιά να αναπτύξουν όλο τους το δυναμικό, ώστε να γίνουν πολίτες οι οποίοι με σεβασμό στην ατομικότητά τους θα αποκτήσουν και κοινωνική συνείδηση. Ο σκοπός απευθύνεται σε όλα τα παιδιά χωρίς εξαίρεση, στις οικογένειες, στη σχολική κοινότητα και σε όσους ενδιαφέρονται για την πολύπλευρη ανάπτυξη των παιδιών ή σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με αυτά.

Το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο υλοποιεί τους καταστατικούς στόχους μέσα από τον θεσμό του Παιδικού Μουσείου, τα εκπαιδευτικά προγράμματα, την εκπαίδευση ενηλίκων, τις συμβουλευτικές δράσεις, το εθελοντικό πρόγραμμα και την ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού.

Τα εκπαιδευτικά προγράμματα αποτελούν για το Ελληνικό Παιδικό Μουσείο τον κορμό της λειτουργίας του από τη στιγμή της ίδρυσής του. Είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικής συνεργασίας και στηρίζονται στις σύγχρονες παιδαγωγικές μεθόδους μάθησης. Ο σχεδιασμός τους λαμβάνει υπόψη τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά κάθε ηλικίας, τις δυνατότητες και τους περιορισμούς του κάθε χώρου καθώς και το αναλυτικό πρόγραμμα που ισχύει για κάθε σχολική τάξη.
Από το 1994 δημιούργησε και λειτουργεί το πρώτο Παιδικό Μουσείο στην Ελλάδα, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, το οποίο σήμερα στεγάζεται στο κτίριο του Ωδείου Αθηνών.

By m.vasilakis

Μέτρηση Κοινωνικού Αντικτύπου – HIGGS

Στο HIGGS πολύ νωρίς εντάξαμε τόσο στο εκπαιδευτικό μας πρόγραμμα όσο και στις προσφερόμενες υπηρεσίες την εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου. Είναι σημαντικό να δώσουμε σε όλους τους συμμετέχοντες στα εκπαιδευτικά προγράμματά μας να κατανοήσουν ότι η εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για να βοηθήσει τους οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών να δείξουν τι κάνουν, πόσο καλά το κάνουν και τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπό τους στην κοινότητα. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιείται από τους ενδιαφερόμενους φορείς σε όλο τον τομέα των κοινωνικών αγαθών, όπως μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, κοινωνικές επιχειρήσεις, δημόσιους φορείς, κοινωφελή ιδρύματα, τμήματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Πρόκειται για την ευρεία εκτίμηση των κοινωνικών επιπτώσεων και συνεπειών (θετικών και αρνητικών, επιδιωκόμενων και μη) των σχεδίων, προγραμμάτων, έργων και πολιτικών στη ζωή των ατόμων, των οικογενειών και των κοινοτήτων. Ως εκ τούτου, περιλαμβάνει τη διαδικασία έρευνας, σχεδιασμού, αξιολόγησης, διαχείρισης, παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων σε όλα τα στάδια του κύκλου ζωής ενός έργου. Η εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου είναι η μελέτη των επιπτώσεων που σχετίζονται με τους ανθρώπους – οι επιπτώσεις από τις δράσεις των ανθρώπων και οι επιπτώσεις στους ανθρώπους – προκειμένου να προωθηθεί η θετική, βιώσιμη και δίκαιη αλλαγή στον κόσμο. Επιπρόσθετα, αποτελεί εξαιρετικό εργαλείο για τις επαναλαμβανόμενες συστηματικές δράσεις των φορέων, μιας και προσφέρει τη δυνατότητα να βελτιωθούν και να υλοποιούνται με μεγαλύτερη συνάφεια, αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα.

Για κάθε φορέα η εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου έχει διάφορες μοναδικές εκδοχές, η καθεμία από τις οποίες σχετίζεται με διαφορετικά πλαίσια και σκοπούς. Τα πλαίσια εκτίμησης του κοινωνικού αντικτύπου μπορούν να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας σαφούς στρατηγικής, διαδικασίας και στόχων για την μέτρησή σας. Τα δημοφιλή πλαίσια για την αξιολόγηση του κοινωνικού αντικτύπου περιλαμβάνουν: στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (ΣΒΑ), θεωρία της αλλαγής, μοντέλο λογικής, αρχές των Ηνωμένων Εθνών για την υπεύθυνη επένδυση (PRIs), πρότυπα της Παγκόσμιας Πρωτοβουλίας για την υποβολή εκθέσεων (GRI), Κοινωνική απόδοση της επένδυσης (SROI). Η ομάδα μας στο HIGGS έχει εκπαιδευτεί από τον φορέα Social Value International στην μέτρηση του κοινωνικού αντικτύπου και στις μετρήσεις κοινωνικού αντικτύπου που μέχρι σήμερα έχουμε διεξάγει αξιοποιούμε κυρίως τα πλαίσια της «θεωρίας της αλλαγής», του «μοντέλου της αλλαγής», καθώς και της «κοινωνικής απόδοσης της επένδυσης» (SROI). Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πλαίσιο, οι επαγγελματίες που ασχολούνται με την αξιολόγηση του κοινωνικού αντικτύπου τηρούν πάντα ορισμένες κατευθυντήριες αρχές, έτσι ώστε η εκπόνηση της μέτρησης του κοινωνικού αντικτύπου να είναι έγκαιρη, λογική, συμμετοχική, περιεκτική, με σεβασμό, ουσιαστική και προσαρμοσμένη στις ανάγκες των δυνητικά επηρεαζόμενων κοινοτήτων, εμπλέκοντας τις τοπικές γνώσεις, εμπειρίες και αξίες. Επίσης, θα πρέπει να περιλαμβάνει αντικειμενική μέτρηση και ανάλυση επικαιροποιημένων ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων.

Η εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου είναι σημαντική γιατί η ολοκληρωμένη προσέγγιση της μπορεί να βοηθήσει σχεδόν οποιονδήποτε οργανισμό κοινωνικής ωφέλειας να παρέχει τις κρίσιμες για την αποστολή του υπηρεσίες, να εμπλέξει τις κοινότητές του, να προσελκύσει νέες πηγές χρηματοδότησης και να αυξήσει την εμπιστοσύνη μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών.

Αποδεικνύοντας το βαθμό στον οποίο αλλάζετε τον κόσμο, μπορείτε να δεσμεύσετε καλύτερα τόσο τους υποστηρικτές σας και να χρησιμοποιήσετε την εκτίμηση του κοινωνικού αντικτύπου για να εντοπίσετε τις πιθανές επιπτώσεις εκ των προτέρων και κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων, ώστε να λαμβάνετε καλύτερες αποφάσεις σχετικά με τις παρεμβάσεις σας και τα μέτρα μετριασμού.

Στο HIGGS είμαστε πολλοί περήφανοι που αφενός, εκπαιδεύουμε τους συμμετέχοντες στα προγράμματά μας να κατανοήσουν την αξία αλλά και τον τρόπο εφαρμογής της εκτίμησης του κοινωνικού αντικτύπου στην καθημερινή εργασία τους και αφετέρου, εκπονούμε Μετρήσεις κοινωνικού αντικτύπου είτε για άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, κοινωφελή ιδρύματα και τμήματα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης ιδιωτικών εταιρειών. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτή την υπηρεσία θα χαρούμε να μας στείλετε emailστην ακόλουθη διεύθυνση: [email protected].