Οργανωμένη Κοινωνία Πολιτών, ξένες πρεσβείες στην Ελλάδα και διεθνοποίηση

Τα τελευταία 10 περίπου χρόνια έχει παρατηρηθεί μια αύξηση της διεθνοποίησης των ελληνικών ΜΚΟ καθώς και άλλων πρωτοβουλιών θετικού κοινωνικού ή και περιβαλλοντικού αντικτύπου. Διάφορες οργανώσεις αποκτούν προσβάσεις σε πανευρωπαϊκά ή και διεθνή δίκτυα, συμμετέχουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα, συνδιαλέγονται με ομοτίμους τους στο εξωτερικό.

Τα οφέλη είναι προφανή, με μερικά από αυτά να περιλαμβάνουν:

(α) έκθεση σε βέλτιστες πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί σε άλλα περιβάλλοντα αλλά που θα μπορούσαν με προσαρμογές να αξιοποιηθούν/μεταφερθούν στην Ελλάδα,

(β) πρόσβαση σε πρόσθετες πηγές χρηματοδοτήσεων,

(γ) δυνατότητα ενίσχυσης δράσεων συνηγορίας μέσα από την ενεργοποίηση ευρωπαϊκών και άλλων μηχανισμών άσκησης πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση.

Ενδιαφέρουσα παράμετρος της διεθνοποίησης των ελληνικών ΜΚΟ αποτελούν οι δράσεις ξένες πρεσβειών στην Ελλάδα, με τις ενεργότερες εξ αυτών να έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στο τρέχον τεύχος του Civil Society Updates.

Η δραστηριοποίηση ξένων πρεσβειών στη χώρα μας, όσον αφορά στο σκέλος της διασύνδεσής τους με την οργανωμένη Κοινωνία Πολιτών, ποικίλει: από τα γνωστά EEAGrantsτων οποίων προϊσταται η πρεσβεία της Νορβηγίας σε περισσότερο ή λιγότερο οργανωμένα πρόγραμματα υποστήριξης ΜΚΟ και άλλων κοινοφελών πρωτοβουλιών.

Η διάσταση αυτή της λειτουργίας τους έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά στην παρούσα φάση ανάπτυξης του οικοσυστήματός μας. Και αυτό γιατί η διεθνοποίηση των οργανώσεων μέσα από τους «παραδοσιακούς» τρόπους (ευρωπαϊκά, συμμετοχή σε δίκτυα, κτλ) μερικές φορές γίνεται αντιληπτή ή και είναι αρκετά δύσκολη. Εξαιρετική γνώση αγγλικών, ανάγκη για πολλαπλές προσπάθειες δημιουργίας συμπράξεων με φορείς του εξωτερικού, κτλ, αποτελούν συχνά σημαντικά εμπόδια για τις κοινωφελείς οργανώσεις που είναι ήδη επιφορτισμένες με σημαντικό έργο στο πεδίο και συνηθέστερα στερούνται αυξημένου αριθμού προσωπικού.

Μέσα από τα προγράμματα των διαφόρων πρεσβειών δίνεται η δυνατότητα, σε ένα λιγότερο ανταγωνιστικό περιβάλλον ίσως, να αιτηθούν οργανώσεις χρηματοδότηση για την υλοποίηση κοινωφελών προγραμμάτων εντός της Ελλάδας. Κρίσιμο στοιχείο αποτελεί η, εν μέρει τουλάχιστον, σύνδεση του προς υλοποίηση έργου με βέλτιστες πρακτικές, συνεργασίες, επαφές με φορείς της χώρας την οποία εκπροσωπεί η εκάστοτε πρεσβεία.

Από τα διάφορα προγράμματα που έχουμε υλοποίησει ως HIGGSαλλά και επιπρόσθετα που έχουν υλοποιήσει άλλοι φορείς σημειώνουμε την ταχύτητα ολοκληρωσης των τυπικών διαδικασιών, αν και με μερικά γραφειοκρατικά βήματα στην αρχή, καθώς και την εξαιρετική συνεργασία με τους υπευθύνους των πρεσβειών. Επί της υλοποίησης, πάλι, η έκθεση σε πρακτικές άλλων φορέων του εξωτερικού, ο διάλογος και γνωριμία με ξένους ειδικούς, κτλ ήταν πολύ θετική, ενώ δημιούργησε, σε πολλές περιπτώσεις,ευκαιρίες για επόμενες δράσεις και προγράμματα.

Αυτή η τελευταία διάσταση μπορεί, δε, να είναι τόσο σημαντική που θα πρότεινα,ακόμα και αν δεν απαιτείται από την πρεσβεία κάποια σχετική σύνδεση ή αυτή να μην χρειάζεται να είναι ουσιώδης,οι ελληνικές οργανώσειςνα προσπαθούν να διασυνδέονται με φορείς και ειδικούς από το εξωτερικό.

Παράλληλα, θα προτείναμε, ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχουν ανοικτές προσκλήσεις κατάθεσης προτάσεων για χρηματοδοτήσεις από ξένες πρεσβείες, οι οργανώσεις να επικοινωνούν μαζί τους, καθώς μια από τις δραστηριότητες των περισσοτέρων πρεσβειών αποτελεί η χρηματοδότηση συμμετοχής φορέων και ατόμων δικής τους εθνικότητας. Έτσι, θα μπορούσαν να έρθουν σε επαφή με οργανώσεις στο εξωτερικό που εφαρμόζουν καινοτόμες πρακτικές στο ίδιο πεδίο, ειδικούς που μπορούν να προσφέρουν πολύτιμη τεχνογνωσία.

Τέλος, να σημειωθεί ότι μεταφορά τεχνογνωσίας και χρήσιμων συμβουλών μπορεί να γίνει αμφίδρομα, με τη σημαντική εμπειρία που έχουν συγκεντρώσει οργανώσεις και άτομα στο πεδίο, ενισχύοντας, έτσι, δράσεις και διαδικασίες φορέων εκτός των ελληνικών συνόρων.

Σωτήρης Πετρόπουλος

m.vasilakis
About m.vasilakis